[ad_1]
انجمن پیشرو مسکن توسط دادگاه به دلیل عدم حمایت از مستاجر که پس از یک کار نژادپرستانه توسط همسایگان بی خانمان ماند ، محکوم شد.
دادگاه منطقه ای هفته گذشته حکم داد ، لندن و کوادرانت (L&Q) ، که 250،000 نفر را در سراسر لندن و جنوب شرق زندگی می کند ، قوانین حمایت از مستاجر در برابر آزار و اذیت نژادی را نادیده گرفت و مجرم شناخته شد.
لارا تیت (نه نام اصلی او) ، زن جوان سیاه پوستی که تنها زندگی می کند ، پس از 9 ماه خشونت نژادپرستانه توسط یک خانواده همسایه که منجر به تهدید به مرگ شد ، در سال 2015 مجبور به فرار از آپارتمان خود در لندن شد. این زن و شوهر به دلیل رفتارهای بی نظم و آزار و اذیت هایی که شرایط نژادی را بدتر می کند ، محکوم شدند ، اما L&Q نتوانست آنها را بیرون کند و تیت را که احساس خطر می کرد برای بازگشت به ملک ، خانه ای تبدیل شده که تنها اقامت او و همسایگان بود ، در آنجا مستقر نکرد.
تیت که به پرداخت هزینه های آپارتمان ادامه داد ، از آن زمان تهدید کرده است که به دلیل اشغال نکردن آن ، از L&Q شکایت خواهد کرد. او پنج سال گذشته را با دوستان و خانواده خود گذرانده و از L&Q به دلیل سهل انگاری شکایت کرده است ، زیرا متوجه شده است که مستاجرهای سابق سیاه پوست توسط همین همسایگان از آپارتمان بیرون رانده شده اند.
پس از اینکه قاضی دریافت که وی ادعا کرده است که هیچ رفتار ضد اجتماعی در ملک ثبت نشده است ، به او 31000 پوند ضرر داده شد.
تیت گفت: “L&Q سوابق کیفری من و گزارش های پلیس و همچنین اینکه من را از خانه بیرون کردند ، نادیده گرفتند.” “آنها اصرار دارند که من در این محیط توهین آمیز بمانم و تا دو سال برای یکی دیگر از خواص درخواست می کنم.” این آزار و شکنجه یک روز پس از انتقال او به آپارتمان خود در سال 2014 آغاز شد. این زوج و سه فرزندشان شعار می دادند: «چه کسی میمون ها را آزاد کرد! وی گفت: “آنها با قدرت تمام درب نیروی جمعی را زدند ، آن را آشكارا نژادپرستانه و تحقیرآمیز كردند. اظهارات و كوبیدن در و اتهامات مربوط به امور”.
وقتی او از صدای ناخوشایند شکایت کرد ، زن و شوهر در درب منزل او را محکم کوبیدند و در یک تایر 15 دقیقه ای که توسط تیت ضبط شده بود ، تهدید به مرگ فریاد زدند.
در تصمیم دادگاه منطقه به این نتیجه رسید که با عدم پذیرش تیت ، L&Q “منافع همسایگان را که دارای سه فرزند خردسال بودند” متمرکز کرد.
وی گفت: “من مجبور شدم کارم را ترک کنم وقتی دوستی که به من اجازه داد در لندن با او بمانم خانه اش را فروخت و من مجبور شدم نزد مادرم در ناتینگهام نقل مکان کنم.” “فشار به قدری بر سلامت روانی من تأثیر گذاشته است که نمی توانم به دنبال کار بیشتر باشم.”
نظاره گر یکی دیگر از مستاجران جوان و سیاه پوست L&Q که دو سال را در پناهگاه زنان با پسر شش ساله اش گذرانده بود با او تماس گرفت زیرا علی رغم ترس از پیگیری شریک زندگی سابقش ، L&Q نتوانست او را نگه دارد. زنی که در سال 2014 از خشونت خانگی فرار کرده است به دلیل معوقه اجاره بها با تخلیه روبرو شده است.
وی گفت: “L&Q پیشنهاد نصب هشدار وحشت را داده است ، اما من هنوز احساس امنیت نمی کنم.” وی ادامه داد: “آنها مدام شواهدی را مبنی بر این که من در معرض خطر هستم می خواهند ، اما کدام یک را باید داشته باشم؟”
L&Q گفت نظاره گر که سیاست تحمل صفر در برابر تبعیض و خشونت خانگی را دنبال می کند و در موارد شدید مستأجر را جابجا می کند. سخنگوی گفت: “هدف ما این است که ساکنان ما در خانه خود احساس امنیت کنند و ما برای دستیابی به این هدف از آنها در تمام مراحل حمایت خواهیم کرد. وی افزود: “در صورت وجود مشكل محافظت یا تهدیدی برای زندگی ، ما با همكاران ، از جمله مقامات محلی ، آژانس های پشتیبانی و پلیس ، برای ارزیابی هر گونه خطر و اقدامات مناسب برای اطمینان از ایمنی آنها ، از جمله احتمال انتقال مجدد در موارد شدید ، كار می كنیم.”
ماه گذشته ، دولت سند اطلاعاتی را با هدف مسئولیت پذیری بیشتر مالکان مسکن اجتماعی منتشر کرد. منشور ساکنان مسکن اجتماعی ، که پس از آتش سوزی برج گرنفل ایجاد شد ، تشخیص می دهد که مشکلات مستاجر اغلب نادیده گرفته می شوند ، و استانداردهای لازم خدمات برای موجر ، از جمله سیاست های رفتار اجتماعی را مشخص می کند.
[ad_2]