[ad_1]
هارولد بود ، آهنگساز چپ گرای آمریکایی که درگیر کارهای مینیمالیسم ، جاز ، رویای پاپ و موارد دیگر است ، در سن 84 سالگی درگذشت. مرگ وی توسط همکار نزدیک او رابین گاتری از Cocktack Gemini تأیید شد ، وی در فیس بوک نوشت که “احساس خالی” می کند ، از بین رفته و آماده نیست. “
Cockta Gemini در فیس بوک نوشت: ”با اندوه فراوان از مرگ هارولد بادا مطلع شدیم. در آرامش باشید ، شاعر پیانو ».
اولین عشق موسیقی بادا ، متولد 1936 در خانواده ای فقیر در لس آنجلس ، جاز بود – بعدا او گفت – “و پس از تماس” ، “یک فرهنگ سیاه پوستی که من را از لکه ننگ رفتن در فرهنگ ناامیدانه به جایی رهایی داد”. در ارتش ایالات متحده او به عنوان طبل در یک گروه هنگ به همراه ساکسوفونیست آلبرت اولر ، که همچنین به یک نماد موسیقی آوانگارد آمریکایی تبدیل شد ، نواخت.
بود پس از ترک ارتش ، در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در رشته موسیقی تحصیل کرد و در سال 1966 هنگامی که قبلاً با بچه ها ازدواج کرده بود ، فارغ التحصیل شد. در این دوره او آثار مینیمالیستی را بر روی هواپیماهای بدون سرنشین ، تا حدی تحت تأثیر جان کیج و مورتون فلدمن و همچنین هنرمندان اکسپرسیونیست مانند مارک روتکو ، ساخت. یک قطعه در این دوره ، لیریو ، به سادگی ذکر شده است: “زیر نور آبی برای مدت زمان طولانی بر روی گونگ عالی غلت می خورد.” او در کنار فعالیت های آموزشی به کار آهنگسازی ادامه داد ، اما ناگهان ناامید شد و در سال 1970 آهنگسازی را رها کرد و “خود را از زندگی به حداقل رساند”.
وی گفت ، در سال 1972 ، “بر روی سطح زمین” کار کرد و روی موسیقی کار کرد که در نهایت به آلبوم 1978 “پاویلیون رویاها” به تهیه کنندگی برایان اینا تبدیل شد و آهنگ هایی زیبا و بی صدا با آوازهای پیانو و کرال داشت. در سال 2014 ، بود آن را به عنوان “تولد خود به عنوان یک هنرمند جدی” توصیف کرد و گفت که اینا به او “شهامت کامل برای رفتن به هر جهت” را داده است.
این زوج آلبوم 1980s “Ambient 2: The Plateaux of Mirror” را ساختند ، که سریال “ambient” را که Hainaut با آلبوم نمادین “موسیقی برای فرودگاه ها” و “مروارید” در سال 1984 آغاز کرد ، ادامه داد و پس از آن Ano کارهای دیگری با عنوان “Budd” را تولید کرد. ” بود در ابتدا با اصطلاح “محیط” همراه بود ، اما اغلب آن را رد می کرد: “وقتی من به نوعی تماس بگیرم – به نوعی – این باعث آزار من می شود”.
آنگلوفیلی که خود را اعتراف کرد ، از سال 1986 تا 1991 در انگلیس زندگی کرد ، دوره ای که برجسته ترین کارهای او را ایجاد کرد. در سال 1986 ، او با کوکتو توینز ، گروهی از آرزوهای پاپ ، در استودیوی “ماه و ملودی ها” همکاری کرد ، آغاز یک همکاری طولانی مدت با گاتری – آخرین آلبوم آنها با هم “گل دیگر” هفته گذشته منتشر شد. او و گاتری همچنین نمرات دو فیلم Greg Araki “Mysterious Skin” (2005) و “White Bird in a Blizzard” (2014) را ساختند.
او همچنین با اندی پارتریک از XTC ، جان فاکس از اولتراوکس ، جاه ووبل از Public Image Ltd و دیگران همکاری کرده است. گذشته نگر از کار او “باد در حصارهای تنها 1970-1990” در سال 2014 منتشر شد.
بود از ازدواج اول خود دو فرزند به دنیا آورد ، بعداً هوگو سوم با همسر دوم خود الن ویرث به دنیا آمد. وی در سال 2012 پس از شش سال نبرد با سرطان مغز درگذشت.
[ad_2]