[ad_1]
گاردین گزارش می دهد ، شکایت از نژادپرستی و تبعیض در تیم های وزارت کشور که برای حل رسوایی Windmill ایجاد شده اند ، تحقیقات داخلی و استعفای یک مقام ارشد را آغاز کرده است.
قدیمی ترین مقام سیاه پوست وزارت کشور در تیم مسئول طرح جبران باد در اوایل سال جاری استعفا داد و این طرح را به طور سیستماتیک نژادپرستانه و مناسب برای انتصاب توصیف نکرد.
گاردین همچنین فهمید که مجموعه جداگانه ای از شکایات مربوط به تبعیض در گروه دیگری از وزارت کشور که علل رسوایی Windbreaker را بررسی می کند ، منجر به تحقیقات داخلی قبلی شده است.
به دنبال اظهارات اقلیت های قومی در مورد رفتارهای تبعیض آمیز نژادی ، حدود 20 نفر از کارکنان که در حال بررسی مستقل درسهای باد وندی ویلیامز بودند ، توسط مقامات دولتی در مورد “برابری ، تنوع و شمول” مصاحبه کردند.
الکساندرا آنکرا ، وکیل سابق که به عنوان رئیس سیاست در طرح جبران باد کار می کرد ، گفت که او استعفا داده است زیرا اعتماد خود را به برنامه ای از دست داده است که به گفته وی “از قربانیان حمایت نمی کند” و “آسیب دیدگی آنها را به رسمیت نمی شناسد”. “
به گفته وی ، چندین پیشنهاد وی برای بهبود این طرح ارائه شده رد شد. “نتایج به خودی خود بیان می کند: کسادی دریافت پول از مردم ، عدم تمایل به ارائه اطلاعات و مشاوره های قابل درک برای مردم عادی.”
وی نگران بود که پیش از این چندین مقام وزارت امور داخله مسئول طرح جبران خسارت به اجرای سیاست خصمانه زیست محیطی که در ابتدا مشکلات زیادی را برای متقاضیان ایجاد کرده بود کمک کرده باشند.
در پایان ماه اکتبر ، طرح جبران خسارت به مدت 18 ماه در حال اجرا بود و به 196 نفر فقط 1.6 میلیون پوند پرداخت شده بود. در ابتدا ، مقامات انتظار داشتند هزاران نفر درخواست دهند و تخمین زدند که دولت در نهایت باید بین 200 تا 570 میلیون پوند بپردازد. حداقل 9 نفر قبل از دریافت غرامت درخواست شده جان خود را از دست دادند.
نگرانی های Anchor توسط افشاگران بررسی “Lessons” صورت گرفت ، زیرا آنها احساس اضطراب می کردند زیرا سبک ثابت کار وزارت امور داخله ، کارکنان را نسبت به نژاد حساس نمی کرد. بر اساس تحقیقات داخلی ، یکی از اعضای تیم گفت: “طنز این است که تیمی که این بررسی را انجام داده است ، که وزارت امور داخله آن را بی عدالتی گذشته می داند ، این کار را به گونه ای انجام داد که تمام نژادپرستی سیستمی موجود در وزارت کشور را تداوم بخشد. .
آنکرا از زمان راه اندازی آن در مارس 2019 و تا آوریل سال 2020 ، زمانی که بازنشسته شد و به یک اداره امور داخلی دیگر نقل مکان کرد ، به عنوان مدیر سیاست در طرح جبران خسارت Windrush کار کرده است. وی در آگوست سال 2020 برای دریافت شغل در NHS به طور کامل وزارت کشور را ترک کرد.
وی گفت که بارها به مافوق خود در مورد نژادپرستی سیستمی ابراز نگرانی کرده است. “این فقط نژادپرستی نیست. این تمایلی ندارد که با کنجکاوی یا نگرانی واقعی در مورد قربانیان ، بسیاری از آنها پیر و بیمار باشند ، به وضعیت نگاه کنیم. ” وی گفت ، در نتیجه ، گروهی از مردم سیاهپوست و آسیایی “دوباره مجروح شدند”.
وی گفت كه یكی از همكاران ارشد او را مورد انتقاد قرار داده است كه همیشه “چیزها را از منشور نژاد می بیند” و او به “ایستادن در خیابان و پرتاب سنگ” محكوم شد.
او به عنوان تنها عضو ارشد سیاه پوست تیم ، از این سرزنش ها “آزرده خاطر” شد و پرسید ، “[If] داشتم بیرون سنگ می انداختم – چه کسی مرا بیرون گذاشت؟ او احساس کرد که نقشش در تیم جبران خسارت به حاشیه رفته است و “تجربه او به عنوان یک سیاه پوست ، به عنوان یک حرفه ای ، دست کم گرفته شده یا ارزشش کم شده است.”
“من کارمند ناراضی نیستم. من با مسائل استخدام به دادگاه نمی روم – این مربوط به کار من نبود. این درمورد تحقق وعده این دولت برای جبران خسارت وارده به بسیاری از مردم بود. “
او توصیف پذیرفتن نقش را به این دلیل که می خواست در روند اطمینان از عدالت برای نسل بادگیر کمک کند ، اما به سرعت نگران توانایی تیم در انجام آن شد.
آنکرا نسخه ساده ای از پرسشنامه جبران خسارت را به زبان انگلیسی ساده ارائه داد ، و همچنین درک بیشتری از خانواده کسانی که قبل از اقدام درخواست فوت کرده بودند ، ارائه داد. وی همچنین پیشنهاد کرد که چگونه به زنان بیوه و کودکان کمک کنیم.
وی گفت که می خواهد به مردم کمک کند اثبات کنند که رفتار آنها بر زندگی آنها مضر است ، اما توصیه های وی نادیده گرفته شد. وی افزود: “این طرح به مردم این اجازه را می داد كه بدون نیاز به مشاوره حقوقی ، خودشان اقدام كنند. اما رهبری بد بود. این بدان معنا بود که او برای هدف مناسب نبود. “
نگرانی اصلی آنکره این بود که بسیاری از تیم جبران خسارت تحصیلات مهاجرت داشته و یا هنوز در آن بخش وزارت امور داخلی کار می کنند. وی گفت: “اینها همان کسانی بودند که در وهله اول از وضعیت وتراک شک نکردند.” “غیر معمول ، آیا همان سازمان نیست که مسئول شکایت است؟ شما حداقل نوعی تقسیم بندی دارید ، حداقل برای نشان دادن اطمینان. “
آنکارا همچنین از اظهارنظرهای بیشماری ناراحت شد ، که به گفته وی رفتار مقامات وزارت کشور را نشان می دهد. وی گفت که کارمندان از پرداخت ها ناراضی هستند و به او گفت: “مردم باید از آنچه می گیرند خوشحال باشند.” وی افزود: وکیل وزارت امور داخله به من گفت: “اگر آنها بدون وصیت نامه بمیرند ، بدبختانه ، باید وصیت کنند.”
هنگامی که وی سعی کرد به تسریع در پرداخت متقاضی بیمار صعب العلاج کمک کند ، همکاران “شروع به بحث و گفتگو کردند که آیا باید مبلغی اندک یا بسیار اندک به او پرداخت شود”. وی احساس کرد که برخی از نظرات “به کمبود انسانی کامل خیانت می کند”.
در سال 2018 ، سه تیم جداگانه برای رفع شکایات علیه نسل Windrush ایجاد شد. همراه با طرح جبران خسارت ، کارگروه Windrush به طور گسترده ارائه سریع اسناد به حدود 13000 نفر را که به اشتباه مهاجر غیرقانونی شناخته شده اند ، ستود.
ماموران گاردین گزارش دادند ، اما جداگانه ، کارمندان BAME که در بررسی “درسهای آموخته شده از باد” کار می کنند – واحد سوم ایجاد شده پس از رسوایی – گفتند که آنها نگران هستند که به سمینارهای اصلی دعوت نشوند یا در جلسات به آنها نقش داده نشود.
پس از تلاش مأموران برای ابراز نگرانی داخلی ، شکایتی برای رئیس هیئت وزیر کشور ارسال شد. در نتیجه ، تیم وزارت کشور موظف به انجام برخی کارها شد تا تیم “پیشرو در ایجاد شرایط کار فراگیر” باشد.
یک تحقیق داخلی نیز آغاز شد و در اوایل سال 2019 ، حدود 20 نفر از کارکنان شاغل در این نظرسنجی با یک کارمند دولت مسئول مساوات و تنوع مصاحبه کردند. یافته های تحقیق داخلی به تیم اعلام نشده است ، اگرچه ، البته این عدم حضور را در نظر گرفت.
نسل Windrush کیست؟
اینها افرادی هستند که به دعوت دولت انگلیس پس از جنگ جهانی دوم از دریای کارائیب وارد انگلستان شده اند. اولین گروه در ژوئن 1948 وارد MV Empire Windrush شدند.
چه اتفاقی برای آنها افتاد؟
اگر هرگز وضعیت اقامت به دست نیاورند و مدارک لازم برای تأیید این مسئله را نداشته باشند ، حدود 50،000 نفر با خطر اخراج روبرو شدند.
چرا الان
این امر از سیاستی که ترزا می هنگام وزیر کشور برای تعیین انگلستان “یک محیط واقعاً خصمانه برای مهاجران غیرقانونی” تعیین کرد ، ناشی شد. کارفرمایان ، کارمندان NHS ، مالکان خصوصی و ارگانهای دیگر لازم است مدارک تابعیت یا مهاجرت افراد را اثبات کنند.
چرا آنها اسناد و وضعیت مناسبی ندارند؟
برخی از کودکان که اغلب با گذرنامه والدین خود سفر می کردند ، هرگز رسمیت طبیعی پیدا نکردند و بسیاری از آنها قبل از استقلال کشورهایی که در آنها متولد شده اند ، به انگلیس نقل مکان کردند ، بنابراین آنها معتقد بودند که آنها انگلیسی هستند. در برخی موارد ، آنها درخواست گذرنامه نمی کردند. وزارت کشور سوابق ورود افراد به کشور را ثبت نکرده و مجوز مرخصی را دریافت کرده است که به همه کسانی که از اول ژانویه 1973 به طور مداوم در این کشور اقامت داشته اند ، اعطا شده است.
دولت برای حل این مشکل چه تلاش کرده است؟
تیم وزارت امور داخله تشکیل شده است تا اطمینان حاصل کند که ساکنان طولانی مدت انگلیس که در کشورهای مشترک المنافع متولد می شوند ، دیگر در گروه اقامت غیرقانونی در انگلیس قرار ندارند. اما یک ماه پس از آنکه یک وزیر قول داد که پرونده ها ظرف دو هفته حل خواهد شد ، بسیاری از آنها همچنان نیازمند بودند. در نوامبر 2018 ، وزیر کشور ساجد جاوید گفت که حداقل 11 انگلیسی که به طور نامناسب از کشور اخراج شده بودند ، جان خود را از دست دادند. در آوریل 2019 ، دولت با پرداخت غرامت تا 200 میلیون پوند موافقت کرد.
درسهای وندی ویلیامز در مورد دلایل رسوایی نسیم در مارس 2018 منتشر شد و به شدت منتقد وزارت امور داخله است ، اگرچه بحث و جدال درباره تصمیم عدم توصیف این وزارتخانه به عنوان نژادپرستانه نهفته – اصطلاحی که در پیش نویس های قبلی وجود دارد.
با این حال ، نسخه نهایی ، “جهل و اندیشه سازمانی نسبت به مسئله نژاد” را در وزارت کشور محکوم می کند و شامل چهار توصیه در مورد چگونگی بهبود عملکرد آژانس در زمینه نژاد ، تنوع و فراگیری است.
سخنگوی وزارت کشور گفت که این وزارت در مورد مسائل خاص کارمندان توضیحی نمی دهد ، اما افزود: “ما هرگونه ادعای نژادپرستی را بسیار جدی می گیریم و هر ادعایی توسط این اداره به طور کامل بررسی می شود.
وی گفت: “ما هرگونه ادعای تبعیض آمیز بودن طرح جبران باد یا عدم حمایت از قربانیان را رد می کنیم. این هدف برای در نظر گرفتن منافع قربانیان و برای پوشش دادن همه شرایط احتمالی فرد در آن طراحی شده است. این طرح از سایر طرح های جبران خسارت در انگلیس فراگیرتر و بازتر است. “
[ad_2]