[ad_1]
من در تمام زندگی خود با یک ارادت راسخ خوشبین بوده ام ، که حتی من می بینم ، گاهی اوقات سوال برانگیز است. خوش بینی من بیشتر مبتنی بر اعتقاد به حسن ذاتی مردم است و از بسیاری جهات ناامید نشده ام. اما طی چند سال گذشته مجبور شده ام با این واقعیت روبرو شوم که بیشتر روابط مهم من سخت بوده و بدیهی است که در حال حاضر در همه جا شواهدی از نفرت ، حرص و آز و بی تحمل بی رحمانه وجود دارد.
این تجربه باعث ایجاد بحرانی وجودی در من شد. من هنوز هم احساس می کنم که یک چشم انداز خوش بینانه ، تنها راه پیشرفت بیشتر است – وگرنه چه فایده ای دارد؟ چگونه می توانم مکانی راحت و متعادل در ذهن و قلب خود برای استقرار پیدا کنم؟
النور می گوید: من شبیه تو هستم. یا حداقل من قبلاً بودم. من لجباز ، عصبانی شده بودم ، پولیانا – یک خوش بین آفتاب خورده. من یک وبلاگ به نام “لبخند خود را حفظ کن” راه اندازی کردم و به مردم گفتم که نعمت خود را در نظر بگیرند. من فکر کردم که همیشه دلایل شکرگذاری وجود دارد ، حتی اگر همیشه دلایلی برای خوشبختی وجود نداشته باشد. سپس ، مانند شما ، من سو abuse استفاده گسترده از قدرت در روابط و مشکلات جهانی تهدید کننده زندگی را کشف کردم ، و از آن زمان نمی توانم چشم از آن بردارم.
این یک نگاه تصادفی به باطل است. زیرا اگر چیزهای بد ادامه یابد و کسی کاملاً اعتماد نکند ، غم و افسردگی نه تنها اجتناب ناپذیر است ، بلکه عقلانی هم مجبور می شود. اما اگر به خلأ نگاه کنید ، خیره نماندن سخت است. ما نگران این هستیم که آیا همه چیز بد است یا نه.
مشکل این است که احتمالاً فقط یک واقعیت حل نشده است. خیلی زیاد – افراد بسیار زیاد ، اقدامات بسیار زیاد ، سالهای زیادی در زندگی ما که می توانیم کارهای بدبختی و مقدس برای یکدیگر انجام دهیم. و اطلاعات کم در مورد آنچه دیگران فکر می کنند و احساس می کنند ، فرصت کم برای دیدن اینکه چه اتفاقی می افتد اگر در موقعیت های بد قرار بگیریم یا با بی رحمی و بدون فرصت پرورش یابیم.
اگر به دنبال یک حکم مطمئن در مورد اینکه آیا اوضاع به سمت بهتر حرکت می کنید ، دیوانه خواهید شد. این شما را در پارانویا حبس می کند: اما از کجا می دانم؟ اما شما نمی توانید دروغ بگویید؟ آیا فقط ناپدید نمی شود؟ در این زندگی به ما هدیه زیادی داده نمی شود. یک راه برای از بین بردن کسانی که به دست می آوریم این است که از آنها بخواهیم اثبات چیزی بزرگتر باشند – اینکه از روابط بخواهیم ثابت کنیم که اساساً افراد خوب هستند امیدواریم که غریبه ای که به ما کمک می کند از جاده عبور کنیم اثبات می کند قلب های پاکی وجود دارد. این کار آنها را طوری تنظیم می کند که نتوانند ما را ناامید کنند و سپس ناامیدی فقط نیاز ما به مورد بعدی را تحریک می کند تا ثابت کند در پایان همه چیز خوب خواهد بود.
اما ما هرگز شواهد رضایت بخشی را پیدا نخواهیم کرد که نشان دهد در نهایت همه چیز خوب خواهد بود. جدا کردن اعتقادات یک خوش بین از تردیدهای ناشی از کینه و بی عملی ، تراژدی و مرگ غیرممکن است.
بنابراین ترفند این است که دیگر به دنبال شواهد نباشید. ما باید ادامه دهیم ، نه ایمان امید است. و امید یک انتخاب است؛ امید از آنچه اتفاق افتاده مهم نیست ، زیرا امید در این فکر زندگی می کند که لحظه بعدی ممکن است متفاوت و بهتر باشد.
امیدها به این راحتی توسط شواهدی مبنی بر اینکه خوب بعضی مواقع دچار لنگ می شوند ، مهار نمی شوند ، زیرا امید در شواهد نیست. این در مورد فرصت است. با دیدن احتمالی احتمال بدی شخص دیگری ، ما در مکانی سرشار از بدترین تعابیر از آنچه در اطرافمان اتفاق می افتد ، ریشه می گیریم. نگاهی گذرا به تخیل و فرصت ، چیز دیگری به ما می دهد که باید روی آن تمرکز کنیم. چشمانمان را از پوچی دور می کند. به دنبال مدرک نباشید. به دنبال امید باشید
*********************************
از ما سال کنید
آیا درگیری ، دوراهی یا معضلی دارید که به کمک آن نیاز دارید؟ النور گوردون-اسمیت به شما کمک می کند تا در مورد سوالات و اسرار کوچک و بزرگ زندگی فکر کنید. س Quesالات می توانند ناشناس باشند.
اگر در استفاده از فرم مشکلی دارید ، اینجا را کلیک کنید. شرایط خدمات را در اینجا بخوانید.
[ad_2]