چرا Pixar در مرگ بسیار درخشان است؟ | روح

تدر اینجا زمانی از زندگی نویسنده ، کارگردان و شاید شرکت فرا می رسد که روزها کوتاه می شوند ، سایه ها طولانی می شوند و تأملات در مورد چیزهای اجتناب ناپذیر باید آغاز شود. دیگر نمی توان از پسری که لباس بارانی پوشیده و دارای لباس یکپارچهسازی با سیستمعامل چمن است چشم پوشی کرد: مرگ. در آخرین فیلم ، “روح” ، “روح” ، مرگ و میر با یک ضرب الاجل بزرگ برای قهرمان داستان ، جو گاردنر ، یک جازمن نیویورکی ، که برای بازی در زندگی خود بازی می کند ، می افتد. بعد از “کوکو -2017” و “به جلو” امسال ، این سومین فیلم درباره مرگ پیکسار در همین تعداد سال است. آیا این رفع بحران میانسالی غول انیمیشن کالیفرنیا در شکل چند میلیون دلاری CGI است؟

“روح” به کارگردانی پیت دکتر ، یک پیشنهاد شیک با متافیزیک هوشمندانه از رنگ آمیزی در امتداد فیلم 2015 “بالاتر” است ، زمانی که جو سعی می کند از “Great Overseas” فرار کند و از طریق “The Big Up” به بدن خود بازگردد. این قلمرویی است که روح نوپایان باید جرقه خود را پیدا کنند – اشتیاق نیرومند خود در زندگی – و سپس آنها را به زمین بفرستند. با استفاده از “Affair of Life and Death” از پاول و Pressburger ، با توجه به یک موضوع تاریک برای کودکان تأیید کننده زندگی ، و – با اولین شخصیت برجسته سیاه و سفید شرکت – یک کودتای بزرگ از تنوع ، این یک چهار سرگرمی جذاب ، دلپذیر و جذاب است ، که قیمت سهم را افزایش می دهد. این همان کاری است که پیکسار انجام می دهد.

اما این شرکت اخیراً سن خود را نشان می دهد. مجموعه ای از فیلم های تقریباً یکنواخت خیره کننده با داستان اسباب بازی 2010 به پایان رسید. اما در دوران دیزنی ، خستگی آغاز شد: دنباله ها و فیلم های اصلی بسیار زیاد که فاقد تجهیزات مفهومی این اولین بازی درخشان بودند. شاید تزریق درد – به این ترتیب است که Docter – همچنین مدیر ارشد خلاقیت Pixar از سال 2018 – قصد داشت از حالت سکون شرکت در استودیو استفاده کند ، آن را با مضامین سنگین بازسازی کند و حالت خود را بازگرداند.

شاید اینطور نباشد شاید این یک نتیجه طبیعی از چگونگی اولین عکسهای Pixar در زندگی باشد: دکتر 52 ساله است و او در حال ورود به یک دهه است که با مرگ و پیر شدن والدینش ، مرگ شروع می شود به چیزی بیش از یک دور هم جمع شدن نظری. لی اونکریچ ، مدیر Coco ، مستقر در “سرزمین مردگان” مکزیک 53 ساله است ، اگرچه سال گذشته ، با تصمیم گیری در اواسط زندگی ، Pixar را انداخت تا وقت بیشتری را با خانواده اش بگذراند. کارگردان کنونی Dan Scanlon فقط 44 سال دارد ، اما قطعاً اگر از استعاره گلف استفاده می کنید ، به 9 بازی آخر می روید. فیلم او ، که در نوعی حومه Dungeons & Dragons ، پر از سانتاورهای پلیس و رئیس یک رستوران در Manticore اتفاق افتاد ، فیلمی است که مستقیماً به مرگ به شکل ضرر مربوط می شود. الف-برادران نوجوان وی در تلاشند تا “طلسم دیدار” را گرد آورند که آنها را به پدرشان بازگرداند – داستانی که الهام گرفته از زندگی خود اسکانلون است هنگامی که پدرش هنگام تصادف رانندگی درگذشت.

با این حال ، مرگ همیشه در فیلم شناسی پیکسار به معنای زمان خزنده پنهان بوده است. دومین فیلم دکتر آپ برای سکانس 10 دقیقه ای اولیه تأیید شد: یک مقدمه خاموش که سالهای ازدواج شخصیت اصلی کارل با الی ، ناتوانی آنها در بچه دار شدن و مرگ نهایی او را نشان می دهد. این یک افشاگری خیره کننده و شگفت آور از ماجراهای کودکان بود. نیروی محرک داستان اسباب بازی ترس وودی و تلاش او برای از بین بردن آن است زیرا صاحبان آن ، اندی و بانی ، بالغ می شوند. از نظر اسباب بازی ، مرگی است که احتمال ارسال آن به انبوهی از زباله و یا در فیلم چهارم ، به یک مغازه آشغال فروشی تعقیب می شود. تجارب منسوخ و غم انگیزی که نقطه مقابل زندگی در دستان کودک است.

این ترس از منسوخ شدن – از سایه انداختن ، بدون تصور روشن شدن – بخشی از چهره Pixar نیست ، مانند یک چراغ زیبا با یک زاویه دید. همچنین در چشم انداز Wall-E مربوط به محل دفن زباله سیاره ، مجموعه ای از اشیا inv و تاریخچه انسانهای نامعتبر وجود دارد. یا یک تازگی دیگر: “یک محل دفن حافظه در داخل” ، جایی که یک دوست خیالی از دوران کودکی رایلی بینگ بونگ باید دور ریخته شود تا بتواند بزرگ شود.

Pixar این مضمون را به خوبی درک می کند زیرا تولد این شرکت خود لحظه منسوخ شدن فرهنگ پاپ ، دنیای قدیمی آنالوگ تا دهه 90 را رقم زد تا جای خود را به یک دوره دیجیتالی جدید از بازی های بی پایان بدهد. “Memento Woody” می تواند شعار او شود. تاریخچه اسباب بازی ها با نوستالژی دوران سرگرمی های مفید پس از جنگ ، به نمایندگی از وودی و بو پیپ ، عجین شده است. اما هر چقدر عاشقانه حس این دنیا را برانگیزد ، درست به دلیل دوختن جلیقه Cowboy’s Friesian و تجهیزات پلاستیکی ارزان قیمت بال Buzz Lightyear ، او به اندازه همه کشته بود.

امروزه ، مصرف کنندگان انتظارات بسیار بیشتری دارند و استادان دیجیتال CGI در هالیوود می توانند هر چیزی را که انتظارات ما را برآورده می کند ، ارائه دهند. توانایی بی حد و حصر آنها در پذیرفتن تمام دوره های فرهنگ پاپ گذشته و الگوسازی از هر واقعیتی – از بهشت ​​اسباب بازی های کوچک تا فانتزی “Dia de los Muertos” که با استخوان ها روبرو می شود ، فقط نشان دهنده گرسنگی فرهنگ ما برای سرگرمی و حواس پرتی بی وقفه است. Pixar بخشی از همان نخبه های Silicon Valley در سانفرانسیسکو است که در شرکت های دیگر مانند Calico مورد حمایت گوگل مشغول تلاش برای “درمان” مرگ است. شاید بازتاب این ناملموس بزرگ یکی دیگر از مرزهای زمین بازی پیروزمندانه آن باقی بماند ، برای کسانی که از وحشت هستی شناختی رد نمی شوند ، غیرقابل عبور است: اگر توانایی الهی در ایجاد هر چیزی دارید ، این بدان معنی است که مورد … هیچی؟

جای تعجب نیست که متافیزیک پیکسار فقط در رنگ های اساسی است. او در فیلم های اخیر خود که با مرگ سروکار داشت ، ترجیح داد به خط “ماجراجویی فوق العاده بزرگ” ج. M. Barry و Coco and Soul مرگ را به یکی دیگر از زمین های بازی عالی برای کودکان تبدیل کردند. روح از درک دکتر الهام گرفت که ثانیه ها پس از تولد پسرش شخصیت ذاتی او شکل گرفته است. اما ریشه در تلاش جو گاردنر برای بازگشت به زمین ، اجرای کنسرت خود و اثبات خود دارد که زندگی او اتلاف وقت بی معنی نبوده ، این فیلم عمدتا به مرگ بزرگسالان می پردازد. ارزیابی دیگر در کنار کتاب می گوید که پیکسار مخفیانه در ساخت فیلم برای کودکان نقش ندارد.

دکتر همچنین یک presbyterian را تمرین می کند که با رسانه های کلیسا مصاحبه می کند ، اما نه Soul ، نه Coco و نه Onward برنامه ایمانی صریح ندارند. او گفت که این شرکت در مورد تغییر مردم نیست. اما ، با این وجود ، در این کار یک الهیات خاص وجود دارد ، یک فردگرایی ظریف ، که در جستجوی روح برای یک جرقه شخصی در شب بزرگ دیده می شود ، که بسیار یادآور عملکرد نرم دره سیلیکون است. یا ، همزیستی با یک خانواده آمریکای لاتین ، اصرار دارد که ماریا میگوئل جوان او نباید از حرفه موسیقی او چشم پوشی کند. به همین ترتیب ، جستجوی پدر به جن جوان اجازه می دهد تا از مشکلات عزت نفس دست بکشد و به یک ویرانگر واقعی تبدیل شود. این معنای تبشیری شرکت پیکسار است: زندگی در حد پتانسیل واقعی آن.

اینکه آیا این پیام می تواند در سالی که مرگ از همه بیشتر نزدیک شده است ، تسلیت باشد یا خیر. و Covid-19 می تواند سرگرمی قرن بیست و یکم برای یک فاجعه زیست محیطی حتی بزرگتر باشد ل باله شاید صدها میلیون نفر دیگر Wall-E در این باره هشدار اولیه داد ، اما مقالات ایمانی Pixar – بازی و خیال – در برابر چنین تاریکی قوی هستند. حتی در دره مرگ نوار ویدیویی الهام بخشی و سوسک کمدی وجود داشت.