[ad_1]
معلمان در انگلیس یک اصطلاح کابوس را در مدارس توصیف کردند که در آن کوید باعث ایجاد سطح بالایی از اضطراب ، خستگی و ترس می شود و بسیاری را مجبور می کند که به فکر انصراف و حتی آسیب رساندن به خود باشند.
در حالی که مدارس قبل از کریسمس لنگ می زنند ، با اشاره به حضور و افزایش موارد در برخی مناطق ، معلمان می گویند که آنها در ترس دائمی از ابتلا به ویروس در مدرسه زندگی می کنند ، و بیش از حد کار می کنند و ناکافی هستند. آنها شکایت داشتند که احساس می کنند توسط دولت رها شده اند و توسط برخی از رسانه ها به طور ناعادلانه تحقیر شده اند.
بسیاری از 200 معلمی که به درخواست گاردین برای به اشتراک گذاشتن تجربیات خود پاسخ دادند ، ابراز خشم و ناامیدی کردند. یکی از معلمان مدرسه ابتدایی که در سوال ، کنت ، یکی از مناطق آسیب دیده کشور کار می کند ، گفت: “ما واقعاً به روی شیرها انداخته شدیم.”
همچنین از تماس اتحادیه ها به مدارس در انگلیس برای تقلید از رهبری ولز و به تعویق انداختن یادگیری آنلاین به هفته آخر مهلت قانونی برای جلوگیری از افزایش سطح عفونت و جلوگیری از نیاز کارمندان و دانش آموزان برای جدا شدن از خانواده در خانواده در کریسمس پشتیبانی کرد.
رئیس علوم دینی ، همچنین در کنت ، گفت: “من خسته ، فرسوده و پر از ترس هستم.”
یک معلم کلاس ششم لندن گفت: “پیاده روی آهسته تا جنون یا مرگ.”
یکی از رهبران چستر نتیجه گیری کرد: “من احساس می کردم مثل یک همستر روی چرخ هستم که یک توپ تیز بالای سرم قرار گرفته است.”
بسیاری گزارش کردند که والدین ترس و سرخوردگی والدین و همچنین اضطراب و ناامیدی دانش آموزان را تجربه می کنند. افزایش تعداد دانش آموزان دارای مشکلات بهداشت روانی برای معالجه اعزام شدند و یک کارگر مراقبت از خانواده از گلوسترشایر گفت که مصرف بیش از حد دانش آموزان در محل حادثه وجود دارد.
این اصطلاح “جنون” ، “آشفته” ، “بیرحمانه” ، “کابوس” بود. آنها برای تدریس هم در کلاس و هم از راه دور تلاش می کردند. رفتار بدتر شد و معلمان به دلیل محدودیت های Covid مداخله کمتری داشتند.
تعداد دانش آموزان بیشتر بود – شش نفر در یک روز در یک مدرسه. یک مدیر مدرسه گفت که در فرهنگ باند ، که در اولین محاصره هنگامی که مدارس برای اکثر دانش آموزان بسته بود ، شکوفا شد ، و از آن زمان به مدارها ریخته شد.
در حالی که مدارس سعی دارند با باز کردن پنجره ها هوا را تهویه کنند ، کلاس ها در حال یخ زدن است. یکی از معلمان محافظت نشده از نظر بالینی در لنکاوی گفت: “دستان من آبی و دردناک در بیشتر روز است.” “روحیه بیشتر همکاران من بسیار پایین است و بسیاری از کارمندان ، از جمله من ، در فکر انتقال پیام ما هستند. احساس می کنیم این دولت کاملاً ما را ترک کرده است. “
یکی دیگر از معلمان لنکاوی گفت: “احساس می کنم نادیده گرفته شده و بی صدا هستم.” “مسائل امنیتی و کاری من در حال کاهش است ، پاسخ نامه های الکترونیکی از دست رفته است ، اضطراب در حال افزایش است ، و من انتظار می رود که به کار عادی خود ادامه دهم. من نبرد برای مثبت ماندن را از دست خواهم داد. “
بسیاری از معلمان به شدت به بیماری کوید مبتلا هستند و آنها دولت را به عدم شناخت خطرات بهداشتی برای معلمان متهم کرده اند. آنها توصیف کردند که یکی از همکارانش را به یک آمبولانس فرستاده اند ، دیگری هفته ها از بیمارستان بیرون رانده ، دو سنگین وزن از دست داده ، بقیه با کوید طولانی مدت بیمار را برای شش هفته یا بیشتر مرخص کرده اند.
معلمان باردار گفتند که آنها از به خطر انداختن فرزندان متولد شده خود ترسیده اند و این تجربه به ویژه برای معلمان جدید (NQT) در اوایل کار آنها ناامید کننده است. یکی از نیروهای استخدام شده TeachFirst گفت: “به عنوان مثال من خسته شده ام و فقط 12 هفته تدریس می کنم.”
یکی از 26 ساله NQT گفت: “این برای سلامت روان من یک فاجعه بود. به جای شروع سرگرم کننده و شاداب که در حرفه تدریس خود امیدوار بودم ، خسته ، بی انگیزه و ناامید ذهنی شدم.
“به جایی رسیده است که افسردگی و اضطراب ناشی از کار ، به ویژه در یکشنبه شب ، منجر به خودزنی و تمایل به تحمیل درد کافی به خود می شود تا از ورود با دلیل معتبر جلوگیری کند.” پزشک آنها افسردگی را تشخیص داد و آنها از کار مرخص شدند.
دیوید مورثهد ، معلم انگلیسی و رسانه ای در لخورث ، بازنشستگی خود را جلو آورده و هفته آینده آنجا را ترک خواهد کرد. وی گفت: “این بی رحمانه بود.” “مدرسه من اینجا شرور نیست ، اما پروتکل های معرفی شده توسط دولت مشکلات واقعی ایجاد می کند. روزی سه معلم جوان شگفت انگیز به من گفتند که سال آینده آنجا را ترک می کنند. “
سوزی بوردین یک سال پیش پس از تصدی سمت مدیر عامل املاک فولستون در سیتینگبورن ، کنت ، در جنگ غسل تعمید یافت. پس از شروع نسبتاً آزاد سقوط Covid ، از زمان هالووین ، با توجه به کارمندان و دانشجویان ، مانند مورد Covid ، دائماً دست به دستکاری می شود.
در یک زمان بیش از 50 کارمند در دسترس نبودند و مدرسه مجبور شد دو هفته تعطیل شود. بعضی از والدین از اینکه مدرسه کاملاً افتتاح شده بود عصبانی بودند. دیگران از تعطیلی عصبانی بودند. وی گفت: “مدارس در وسط گیر کرده اند.”
طبق آخرین برآورد بوردین ، بیش از 20 معلم و هشت پرسنل غیر آموزشی قادر به حضور در صبح جمعه نبودند. بیش از 220 کودک مجبور شدند در خانه منزوی شوند و هنوز منتظر آزمایش هستند. بوردن گفت: “این یک اصطلاح آشفته بود.” “این مسئولیت بزرگی برای کارکنان شما ، دانشجویان ، خانواده های آنها است. سخت است. فقط می توانم امیدوارم که برای همه اینها او تمام تلاش خود را انجام داد. “
یک هفته به پایان دوره تحصیل باقی مانده است ، معلمان فرسوده ، نگران و روحیه دارند و حضور دانش آموزان به سرعت در حال کاهش است. اول بروکس ، مدیر اجرایی فولستون ، گفت: “این توهم وجود دارد که مدارس کار می کنند ، اما آنها بیرون می آیند. این بیشتر شبیه تربیت کودکان است.”
یکی از معلمان دبستان ساندرلند ، تنهایی کارمندانی را توصیف کرد که برای جلوگیری از عفونت حبابهای کلاس خود را جدا کرده و ناهار را در ماشین خود می خوردند. پسران خودش اکنون در حال انزوا هستند ، بنابراین او سعی می کند در خانه تدریس کند. “ذهنم به نیمه تبدیل شده و در حالی که برای فرزندان خودم می جنگم ، برای کارم درسهای” مفیدی “آماده می کند.”
مدیر 37 ساله دبیرستان در میدلندز که داروهای ضد افسردگی مصرف می کند ، نگران سلامت روان همکاران است. “حتی اگر مدرسه من سخت تلاش می کند ، من هرگز چنین استرسی را احساس نکرده ام. مدارس توسط کوید محافظت نمی شوند. رفتار دانش آموزان بد است. بسیاری از آنها ماسک نمی زنند ، هیچ فاصله اجتماعی وجود ندارد. ما در این مدت بیش از گذشته درگیری داشته ایم – شش مورد در یک روز. “
در زوم ، جلسات چالش برانگیزی با والدین کودکانی برگزار می شود که از آمدن به مدرسه برای بحث در مورد بهداشت روان ، خودزنی و خودکشی خودداری می کنند. “آیا من کار را با میل خود انجام می دهم؟” یکی از معلمان بولتون گفت. “بله ، من کارم را دوست دارم. اما اجازه ندهید کسی به من بگوید که من در امان هستم ، زیرا نه ، و من دوست دارم آنها اعتراف کنند. “
سخنگوی اداره آموزش و پرورش در پاسخ به اظهارات معلمان گفت: “ما چالش های پیش روی مدارس را می شناسیم و از معلمان و سایر کارکنان مدرسه به دلیل مقاومت و تعهدی که در حمایت از کودکان از طریق همه گیری نشان داده اند ، بسیار سپاسگزاریم.”
[ad_2]