دن لوی در مورد گریه شیت: “بردن نه امی غیرواقعی بود.” دورکاری

آنجا بود نشان می دهد که بقیه مردم امسال را دوست داشتند که شما فقط نمی توانستید ادامه دهید؟
پادشاه ببرها. من نمی توانم آن را انجام دهم چیزی در این موضوع برای من کمی استثمارآمیز احساس شد. من هرگز تماشای آن خوب نبودم. شاید این اصلی ترین چیز باشد. یک ماه کامل بود که همه او را تماشا می کردند وقتی من به شدت سعی می کردم بخشی از مکالمه را حفظ کنم. اما من فقط نمی توانستم سرمایه گذاری کنم. و نمی دانم ، در آنچه در آنجا می گذشت ، چیزی شبیه به آن وجود دارد. اما این نظر یک نفر در دریای افراد دیگر است.

برعکس ، آیا نمایش هایی وجود داشت که از انسداد آن لذت ببرید و انتظار آن را نداشته باشید؟
زنان خانه دار واقعی در آتلانتا. احساس می کنم شخصیت های این نمایش بسیار قدرتمند و متفکر هستند ، از شوخ طبعی و خودآگاهی برخوردارند. این کیمیاگری باورنکردنی است. این یک گروه اجتماعی عالی است که آنها برای فیلمبرداری جمع کرده اند. وقتی از این کار لذت بردم تعجب کردم ، زیرا مدتها در کانال واقعیت “واقعیت” کار می کردم قبل از کارم ، پس از نمایش برای The Hills میزبان بودم. و من فکر می کنم وقتی در تلویزیون واقعی کار می کنید ، نوعی منحرف کردن پرده است به طوری که لزوماً شما را مجبور به تماشای بیشتر نمی کند. بنابراین این اولین واقعیت نمایشی بود که مدت ها تماشا کردم.

شرور سال تلویزیون شما کی بود؟
برادر ماریانا در “مردم عادی”. من چنین واکنش فیزیکی نسبت به آن داشتم. وقتی بالاخره مشت شد ، روی پاهایم جیغ کشیدم. این بازیگر کار بزرگی انجام داد ، زیرا حدس می زنم او در زندگی چنین چیزی نداشته باشد. اما این شخصیت عصبانی شد و قطعاً کسی که من حاضر بودم به صورت او ضربه بزنم.

آیا نمایشی وجود دارد که امیدوارید در سال 2021 برگردید؟
بدیهی است که منتظر بازگشت آتلانتا هستم ، اما احتمالاً می گویم که مطمئن نیستم. من عاشق این نمایش بودم. من فقط یک میان وعده داشتم. و من به آنچه که در سخنرانی امی در مورد آن گفته شد که ایسا ری در آن گروه قرار می گرفت ، پایبند هستم [for comedy writing]. او و تیمش همچنان به چنین کارهای خارق العاده ای ادامه می دهند.

آیا از واکنش به گریه Shit امسال تعجب کردید؟
کل اوضاع سورئال بود. برای امی [where Levy became the first person ever to win an award for writing, directing, acting and producing in the same year]، ما در تورنتو در یک چادر بودیم. واقعاً مثل یک رویای سورئال احساس می شد. شما به صفحه چادر نگاه می کنید و ناگهان برنده می شوید و سپس با دوربین در چادر صحبت می کنید. شما مخاطب را نمی بینید ، برگزاری مراسم اهدای جایزه کاملاً فایده ای ندارد. در پایان ، من با کاترین اوهارا صحبت کردم ، و او گفت ، “من فقط احساس می کنم کسی از بوته ها بیرون خواهد پرید و می گوید این یک قسمت از” پانک “است. واقعاً احساس می شد یکی از این تنظیمات ، مانند “بیایید همه آنها را در یک چادر بگذاریم و یک دسته از امی را بسازیم”.

زندگی از زمان نمایش و از آن پس چگونه رشد کرده است؟
برای من بسیار مهم بود که دوره خود را در خلیج شیت ادامه دهم. فکر می کنم چند سال دیگر بسیاری از افراد برای شروع کار جدید پرش می کنند. اما فریاد Shit اولین کار من بود و لازم بود که بمانم ، نمایش را از ابتدا تا انتها ببینم تا بتوانم به مردم بگویم: “این همان کاری است که می توانم انجام دهم”. در نتیجه ، من شش سال را صرف نوشتن ایده و نوشتن چیزهایی کردم که می خواستم با پایان نمایش یاد بگیرم. و بنابراین من به نوعی نگاهی به آن مجلات انداختم و گفتم: “خوب ، خوب ، مهمترین چیز چیست؟” چه چیزی با من بسیار سرگرم کننده است بلکه از نظر فرهنگی صحبت می کند؟

اگر شما در حال کار در نمایشی هستید که به نظر من مردم Creek Shit و به خصوص LGBTQIA + را لمس می کند ، خواندن نامه های مردم به من هدیه فوق العاده ای داده است. افرادی که نمایش هایشان تغییر کرده است. افرادی که برای تماشای نمایش از کمد بیرون آمدند ، پویایی خانواده تغییر کرد ، گفتگوها در خانه های مردم تغییر کرد ، رابطه والدین و فرزندانشان تغییر کرد و همه به دلیل تغییراتی است که برخی نشان می دهند به نوعی در افراد ایجاد شده است.

وقتی می فهمید که تلویزیون واقعا ابزاری مهم برای تغییر این مکالمات است ، گفتن داستانهایی که معنی خاصی دارند ضروری می شود. و این به این معنی نیست که آنها باید پیام سختی داشته باشند ، اما فقط داستان هایی را پیدا می کنند که همچنان عادی سازی تجربیات را ادامه می دهند و ممکن است بخشی از جریان اصلی نباشد. بنابراین اگر بخواهید چند قابلمه روی اجاق گاز دارم. و امیدوارم دفعه بعد که صحبت می کنیم ، پاسخ های مشخص تری برای شما خواهم داشت ، اما یک سال باورنکردنی است.