بایدن برای امضای دستورات اجرایی جدید در برنامه سرمایه نژادی – زنده | اخبار ایالات متحده

در ژوئیه 2015 ، ایران و یک تیم مذاکره کننده شش کشوره به توافقنامه برجسته ای موسوم به “برنامه جامع اقدام مشترک” دست یافتند که به بن بست 12 ساله در برنامه هسته ای تهران پایان داد. این معامله که پس از نزدیک به دو سال مذاکرات فشرده در وین منعقد شد ، برنامه ایران را برای اطمینان به بقیه جهان که نمی تواند در ازای لغو تحریم ها سلاح هسته ای تولید کند ، محدود کرده است.

در اصل ، برجام یک معامله مستقیم است: ایران در ازای فرار از تحریم هایی که ده سال قبل از توافق در مورد اقتصادش تحمیل شده بود ، برنامه هسته ای خود را محدود می کند. به عنوان بخشی از معامله ، ایران دو سوم سانتریفیوژهای خود را تعطیل کرد ، 98٪ اورانیوم غنی شده را حمل و بتن را با یک راکتور تولید پلوتونیوم پر کرد. تهران همچنین نظارت گسترده توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی (آژانس انرژی هسته ای) را پذیرفته است ، که 10 بار از زمان توافق و اخیراً در ماه فوریه بررسی کرده است که تهران شرایط آن را رعایت می کند. در عوض ، کلیه تحریم های مربوط به هسته ای در ژانویه 2016 برداشته شد و ایران را دوباره به بازارهای جهانی متصل کرد.

شش قدرت اصلی که در مذاکرات هسته ای با ایران شرکت داشتند ، بخشی از گروه موسوم به 1 + 5 بودند: 5 عضو دائمی شورای امنیت سازمان ملل – چین ، فرانسه ، روسیه ، انگلیس و ایالات متحده – و آلمان. توافق هسته ای همچنین در قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل که آن را در قوانین بین المللی گنجانده است ، گنجانده شده است. سپس 15 عضو شورا به اتفاق آرا از توافق حمایت کردند.

در تاریخ 8 مه 2018 ، دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا کشور خود را از این توافق خارج کرد. ایران یک سال بعد از خروج جزئی از توافق هسته ای خبر داده است. جو بایدن ، جانشین ترامپ ، گفت اگر ایران به تعهدات خود عمل کند ، ایالات متحده می تواند به توافق برگردد.

گفت کمالی دگان ، خبرنگار ایرانی