“افراد 40 ساله گریه کردند”: آخرین روزهای غم انگیز جالبترین فروشگاه ضبط در نیویورک ایندی

آ بسیاری از مجسمه ها به Other Music ، یک فروشگاه معروف ضبط در نیویورک ، تعلق گرفت. این یک نوع رقص عجیب بود: مشتریان عصبی ، پنهان شدن در پشت قفسه های سی دی یا آستین LP ، تلاش برای ایجاد مسئله ای که منجر به تحقیر کامل نشود. از این گذشته ، کارکنان آنجا شهرت قابل توجهی داشتند.

این تجربه در یک مستند شگفت آور جدید در مورد فروشگاه ، که “موسیقی دیگر” نیز نامیده می شود ، تجربه شده است. طرفداران برجسته Regina Spector و Jason Schwartzman همچنان فضای متشنج دیگران را خیره می کنند. اسپکتور جلوی دوربین گفت: “صادقانه بگویم ، من هرگز در آنجا” خنک “نشده ام.” من همیشه در روز اول مدرسه این احساس را داشتم: “خوب ، فقط لعنت نکن.”

چندین کارمند سابق به هوس بازی سریالی خود اعتراف می کنند ، اگرچه مدیریت به نظر می رسد کمی از این اتهام ناراحت است. این با توجه به جامعه اختصاصی که آنها طی 21 سال ایجاد کرده اند قابل درک است. این فیلم قبل از شکستن جسمی آخرین روزهای فروشگاه را ضبط می کند. مشاهده می تواند حتی به سردترین قلب آسیب برساند.

پس از افتتاح در سال 1995 ، “دیگران” به فروشگاهی در گوشه ای بارور از نظر موسیقی در منطقه NoHo منهتن تبدیل شد. این نام مناسب بود: دیگران در مقابل برج عظیم Tower Records باز شدند و تصمیم گرفتند آنچه را که برج برجسته نکرده بفروشند. این همچنین از او بیشتر عمر کرد و می توانست به مرکز کوچک اما مهمی از رونق آشفته ایندی نیویورک در دهه 00 تبدیل شود: ملی ، آخر هفته خون آشام ، تلویزیون در رادیو و بسیاری دیگر که مدیون دیگری است.

من این سالهای پرتحرک را با چشمان خودم ، بین سالهای 1998 و 1999 ، تجربه کردم و یک شکاف آرام را در لانگ آیلند با سکته های شاد در اطراف فروشگاه های ضبط پایین منهتن احیا کردم. در “دیگری” ، من صداها را جذب می کردم ، اما قاطعانه حمله را حفظ کردم و قرن ها در آنجا ماندم ، و بعد از آن ، به عنوان یک قاعده ، فقط با ورق و بروشور رایگان ترک کردم. می بینید که چرا کارکنان بی تاب شدند.

دو دهه بعد ، زوم را به همراه فیلمسازان پولوما باس و راب هچ-میلر به یاد می آورم ، كه هم اكنون در لس آنجلس مستقر هستند اما روزگاری افراد عادی دیگری بودند. دومی از 2002 تا 2005 در آنجا کار می کرد ، که جهش قابل توجهی از حمله های اولیه او به فروشگاه بود. وی اذعان می کند: “یکی از اولین باری که از شخصی در فروشگاه خواسته ام ، مانند لرز وحشت زده شده ام.” باسو موافق است: “این بسیار ترسناک بود زیرا بسیار کوچک بود. وارد می شدی و همه سرشان را بالا می آوردند. “

از طرف دیگر ، آنها واقعاً مشتریان شگفت انگیزی داشتند. بنسیو دل تورو در روز دوم فیلمبرداری باس – توصیه های شکار – ظاهر شد. کارکنان بی ادب بودند ، اما مسائل خود را می دانستند. نامه های دیگر کارمندان ، که به صورت دستی روی نقشه ها ، تابلوها یا خبرنامه های تأثیرگذار آنها نوشته شده است ، می تواند گروهی را ایجاد یا از بین ببرد. بعضی اوقات کارمندان بودند گروه خواننده رپ کاریزماتیک “Beans” از کنسرسیوم Antipop شناخته ترین کارمند بود ، که فقط “با عینک آفتابی خود در گوشه ایستاده است” – لبخند هاچ-میلر. نیمی از مجموعه حیوانات نیز در “دیگری” کار می کرد. “پس دیو [Portner] اخراج شده اما او همیشه در آنجا آویزان بود. “

جوش مدل و کریس واندرلو ، صاحبان مشاغل مسئول پرورش این حیوان خانگی خارج از مرکز عمدی بودند. بازدید کننده مکرر عزیز انصاری ، که به طرحی در فروشگاه شلیک کرد که اعتصابی نبود ، نیروی کار منحصر به فرد را جاودانه کرد: شخصیت عصبانی انصاری سرانجام مشتری خنک نشده را بیرون آورده و او را شلیک می کند.

مدل می گوید: “من واقعاً به یاد دارم كه عزیز از من س askingال كرد كه آیا می تواند یكی از تی شرت های ما را بپوشد ، و سپس نشستم و تماشا كردم كه واقعاً كدام لباس در آن قرار دارد و فرهنگ نخبه ایندی را مسخره می كند.” در ابتدا این یک توهین به نظر می رسید ، اما “اگر شما یک فروشگاه خرده فروشی دارید که در گروه های موسیقی مانند” la decadance “،” out “و” krautrock “تخصص دارد ، حدس می زنم شما باید بتوانید کمی به خود بخندید.”

مدل همچنین در طول قدرتمندترین صحنه فیلم با مشاهده تکه تکه شدن فروشگاه رکورد مورد علاقه خود ، یک ناظر هیجان انگیز است. این فیلم مطمئناً خسته کننده است ، اما طوری جشن گرفته شده است که گویی کارمندان فروشگاه – یک تیم بزرگ ورزشی – صاحب “Indie” – “آخرین رقص” هستند. باس نمایش فیلم جشنواره Tribeca را یادآوری می کند: “من برگشتم و همه این افراد واقعاً باحال در اواسط دهه 40 یا چیزی گریه کردند.”

این پیام به ویژه در میانه یک بیماری همه گیر کننده است و بسیاری از مشاغل با مشکل روبرو هستند. اکران فیلم در سینماها نیز توسط کوید محدود شد ، بنابراین آنها مجبور به بداهه پردازی ، ترتیب نمایش های مجازی و جمع آوری 25000 دلار (18000 پوند) برای بیش از 200 فروشگاه ضبط شدند. همانطور که فیلم نشان می دهد این فضاها فقط مغازه نیستند.

از قضا دیگران نیز از نظر فروش رکورد تأثیرگذارترین افراد شده اند. اوایل ساعت 00 ، بعد از 11 سپتامبر ، همه گرما در اطراف نیویورک است. موسیقی های دیگر واقعاً شبیه CBGB آن دوره بود. ”می گوید هاچ-میلر. مت برنینگر از “ملی” یکی از ستاره هایی است که اهمیت دیگری را ذکر می کند. Ezra Koenig از Portner و Vampire Weekend خاطرنشان می کند که سیاست های مختلط فروشگاه به شدت بر روی صداهای آنها تأثیر می گذارد.

پشت پیشخوان همه چیز سخت تر بود. شرکای مالکان مجبور شدند از طریق پشتیبانی مشتریان عادی به اینترنت از آنها حمایت مالی کنند. دیگران سایتی آماده برای بارگیری راه اندازی کردند ، اما موسیقی دیجیتال فقط کار وی نبود و سایت تعطیل شد. این باعث ایجاد هشدار در یک مشتری شناخته شده شد. هاچ-میلر می گوید: “ظاهراً لو رید او را بسیار دوست داشت و مدیریتش به او رجوع كرد زیرا وقتی او را تعطیل كردند ناراحت بود.”

پیروی از اخلاق قدیمی سخت تر می شد. وقتی باس در حال فیلمبرداری بود ، “در شش هفته گذشته متوجه شدیم که آنها آلبوم های بیتلز دارند ، مواردی از این دست” ، که موسیقی “دیگری” نبود. این کتیبه ها از روی دست نوشته های نوشته شده روی تابلوی دانش برای دیوار این کندو قرار گرفته اند. فروشگاه در ژوئن 2016 بسته شد.

مادل وارد صنعت پخش موسیقی شد. او می گوید: “تنها چیزی که از دست رفته است آخرین ، بهترین مرحله است که به یک هوادار رکورد را توصیه می کنید ،” و چند روز بعد می شنوید که چگونه واقعاً زندگی آنها را تحت تأثیر قرار داده است. Vanderloo در خرده فروشی باقی ماند. هاچ-میلر گفت: “کریس اکنون رئیس یک فروشگاه مواد غذایی در منهتن است.” “برخی از آن شخصیت های قدیمی ، مشتریان هاردکور ، آنها اکنون در آنجا آویزان شده اند. خیلی خنده دار است اما مطمئن نیستم که به کار او کمک کند. “