[ad_1]
کره جنوبی کارگران تحویل به آنچه “نقطه کور قانونی” نامیده می شوند سقوط کرده و می گویند این مکان کشنده است زیرا ویروس کرونا باعث رونق بی سابقه تجارت اینترنتی می شود.
حقوق کارگران طی دو دهه گذشته پیشرفت چشمگیری در کره جنوبی داشته است ، اما پیک ها می گویند از این مزایا بهره مند شده اند.
“نسبت کار و زندگی شخصی؟ این دنیای دیگری است. ” چون سنگ سنگ، 51 ساله ، پیمانکاری است که بسته ها را به حمل و نقل Hanjin ، یکی از دو شرکت حمل و نقل بزرگ کره جنوبی تحویل می دهد.
بسته های بسته ای از سال 2004 ، زمانی که تحویل آنلاین رشد کرده است ، سالانه 12 درصد در کره جنوبی افزایش یافته است و سپس از فوریه تا اکتبر امسال نسبت به مدت مشابه سال گذشته با بروز همه گیر 23 درصد افزایش یافته است.
شرکت های بزرگ تأمین کننده از سودهای کلان بهره مند می شوند. CJ Logistics از افزایش سود عملیاتی در نیمه اول سال 21٪ و حمل و نقل Hanjin – 35٪ خبر داد. این شرکت ها حدود 64 درصد از بازار حمل و نقل را تشکیل می دهند.
بیشتر 54000 کارگر خدمات تحویل کره جنوبی در قراردادهای فرعی استخدام می شوند که ضمانت ها و مزایایی که کارمندان عادی دریافت می کنند را از آنها دریغ می کنند.
مقامات کارگری و صنفی می گویند در نتیجه خلا ofهای قانونی ، از جمله شرایطی که منجر به مرگ آنها شده ، از ساعات ناپایدار تحت فشار هستند.
فعالان کارگری می گویند که آنها حساب اقوام 14 نفر را که مرگ آنها امسال با سیستمی مرتبط شده است ، جمع آوری کرده اند و این بدان معناست که کارگران برای تأمین مخارج زندگی خود مجبورند مدت زمان زیادی معقول سرمایه گذاری کنند.
یکی از کشته شدگان بود کیم وون جئونگ که در کار دچار مشکلات تنفسی شده است. پدرش او را به مطالبات بی وقفه برای کارش متهم کرد.
پدرش گفت: “او دوید ، 14 ساعت دوید بدون اینکه وقت غذا خوردن داشته باشد” کیم سام یانگ، در یک تجمع کارگری در ماه اکتبر ، در دست داشتن پرتره ای از پسرش گفت.
یکی دیگر از کارگران زایمان ، زی هیون اوکخواهرش گفت ، در محل کار خود از درد قفسه سینه و تنگی نفس رنج می برد ، بعداً به دلیل نارسایی قلبی درگذشت. وی همچنین فشار کار را مقصر دانست.
اتحادیه گفت که یک کارگر با گذاشتن یادداشتی درباره سختی های کار خودکشی کرد.
چونگ گفت: “پانزده نفر قبلاً جان خود را از دست داده اند ، این مسخره است ، زیرا ما در تلاش نیستیم كه بمیریم ، بلكه زندگی می كنیم.”
کارکنان چهارمین اقتصاد بزرگ آسیا برای دهه ها در روز کاری هفتگی که توسط اتحادیه های قدرتمند و تعطیلات ارائه می شود ، محدودیت دارند.
اما کارگران زایمان و سایر افرادی که تحت قرارداد کار می کنند ، خود اشتغالی محسوب می شوند و حداقل مزد ساعتی و اضافه کاری دریافت نمی کنند و بیشتر آنها در مقابل صدمات ناشی از کار بیمه نیستند.
طبق ارقام دولت ، در حدود 2.2 میلیون کارگر وجود دارد که معادل 8 درصد نیروی کار است.
[ad_2]